Op naar het zuider eiland

Hai fellas!
Ja wij voelen ons al aardig thuis hier in Nieuw-Zeeland! Man, wat zijn die Nieuw-zeelanders aardig, altijd in voor een kleine small talk en bereid te helpen.
Ondertussen zitten we op het op het zuidereiland van NZ. Na vorige update hebben we nog op Foxton beach gereden, waarna we met moeite de camper over het stuifzand omhoog kregen. S'avonds op de parkeerplaats van Foxton beach geslapen. Vlak voordat we naar bed gingen nog even de auto verzet. Hij stond namelijk wel erg midden, asociaal, op de parkeerplaats. Toen we de volgende ochtend echter wakker werden bleek dat we hem precies midden in 2 parkeer vakken in de *no parking zone* hadden gezet.. Daarna via wellington met de ferry naar Picton gegaan. Eenmaal aangekomen op het zuider eiland naar het Abel Tasman park gereden om hier weer een wandeling te doen van +- 15 km. Dit keer met genoeg water en brood, zelfs muslie repen waren mee. Super mooie wandeling gehad en tussen door in de zee wat gezwommen. Na deze dag werd het wat minder weer en besloten we maar een stuk te rijden. Omdat het eigenlijk de hele dag door een beetje miezerde een betaalde camping opgezocht(meestal zetten we hem ergens op een parkeerplaats of gratis camping) zodat we weer een keer konden scheren, douchen en binnen koken. Die avond met verschillende mensen een potje gekaart. Een groepje van 3 Duitsers, een koppel Engelse en nog een koppel Duitsers. Super gezellig avond gehad en iets later geworden dan de bedoeling was. De volgende ochtend vertrokken naar de pancake rocks en blowholes. De naam verraad al een beetje wat het is. De pancake rocks waren stenen die op een stapel pannekoeken leek, de blowholes waren gaten waar water werd gespoten doordat de zee dmv golven er water in duwt. Hier kwamen we weer de 3 duisters tegen, Nils, Paulina & Isabel. Nog steeds was het regenachtig dus met hen naar het dichtbij zijnde stadje gereden om hier wat te drinken. Toen we hier onze auto parkeerde reden net de 2 Engelse van de avond ervoor langs. Wat een toeval! Met ze alle wat gedronken in een café en wat pijltjes gegooid. Omdat we dezelfde kant op reisde als Nils, Isabel en Paulina besloten samen verder te trekken. Samen wat gegeten en in een bubbelbad gezeten waarna we de volgende ochtend een *valley walk* hebben gedaan. Super mooie tocht en onderweg niemand tegen gekomen. Wat een prachtige (ongestoorde) natuur. Hierna scheiden onze wegen weer en zijn we verder gereisd naar de Frans Josef en Fox gletsjers. Hier bij het informatie centrum een route uitgekozen. Naast dit informatie centre zat ook een zwembad. De eerste keer liepen we daar zonder problemen naar binnen. Snel zijn we terug gegaan naar de auto om onze zwembroek te halen. Helaas werd deze keer de toegang ontzegt. Balen! S'avonds op een parkeer plaats waar een Israëler naast ons kwam staan. Wat een hippie was dat, hij stelde voor om wat te tekenen en hij had nog wel wat mandela's liggen. Dus samen met hem de mandela ingekleurd. De volgende ochtend vroeg vertrokken voor een 3 uur durende hike richting de gletsjers. Helaas maar na 2 uur besloten om te draaien en terug te lopen, het was te mistig om ook maar iets te zien van de glestjer. Wel hebben we nog even de 1,5 durende loop naar de voet van de Fransz Josef glacier en de 1 uur durende loop naar de Fox glacier. Genoeg kilometers weer in de benen. S'avonds aan het strand gestaan waar het Super druk was. Met een groepje van 10 een kampvuurtje gebouwd en wat gekletst. Toen we naar bed gingen ons nog rot geschrokken door een beest, we denken een marter, die in de vuilnis zat te graven. S'ochtends vroeg met de benenwagen vertrokken naar een plaats waar een zeeleeuwen kolonie zou moeten zitten. In eerste instantie na 2 uur lopen niks te zien.. Maar warempel zaten er +- 100 zeeleeuwen op het strand. We konden verrassend dicht bij komen. Zeker bij de zeeleeuwen die lagen te slapen konden we tot een meter afstand komen. 1tje schrok echter wakker en besloot achter mij(Bouke) al grommend aan te rennen. Man, ik wist niet dat ik zo'n snel sprintje kon trekken. Ondertussen is het weer super mooi weer geworden en zitten we in de auto naar Wanaka. Wat we overigens bijna niet gehaald hadden omdat er bijna geen benzine meer in de tank zat. En hier gerust 200 km lang geen tankstation kan zijn. Hoe close het was weten we niet, maar man wat waren we blij toen het tankstation in zicht was!
Groetjes thuis en tot ergens over een week.