De eerste weken in Australie

Hi mate!
Ja ook in Australië vinden we steeds meer onze draai. Al was het wel even omschakelen na Nieuw-Zeeland.
Bijna 2 weken geleden kwamen we aan in Sydney. Hier onze camper opgehaald nadat we door aardige Australiërs de weg waren gewezen en waren gewaarschuwd voor krokodillen. Links rijden waren we al gewend maar deze camper heeft als extra moeilijkheids graad dat hij handgeschakeld is. Voordat we bij onze eerste kampeer plaats aankwamen (lees trucker stop) voelden we ons motorisch gestoord. Dat schakelen met links is zo naar! Ook is de camper een stuk of 30x afgeslagen en hebben aardig wat mensen even geclaxonneerd naar ons. Maar, we hebben het gehaald zonder kleerscheuren. Althans, bijna. We hadden onze auto namelijk tussen de vrachtwagen gezet maar zo groot is de camper ook weer niet. We wouden hem liever tussen de auto's hebben staan. Terug rijden was niet een optie omdat er auto's van de snelweg af kwamen zetten. Over een stoeprandje bonken leek ons een beter idee. Helaas was dit stoeprandje een aardig stoeprand. Zo belande alles wat los in de auto lag voor in de auto en kwam een toekijkende vrachtwagen chauffeur ons vertellen dat ons reserve wiel die onder de auto hing op straat lag. Gelukkig hadden we die er vrij snel weer onder en was er verder weinig aan de hand. Na een goed nachtje in (zo voelt het) een echt bed naar Bondi Beach in Sydney gereden. (sommigen kunnen dit kennen van een oud televisie programma. Dit ging over de strandwacht die daar geregeld mensen uit het water moet halen.) Na een poosje in de zon te hebben gelegen besloten we een verfrissende duik te nemen. Verder lag er niemand in het water, gek. Eenmaal in het water voelden we een aardige stroming, zoals Ruben zei: *de stroomversnelling bij de Sypel is er niks bij*. De strandwacht vond het alleen niet zo'n goed idee dat wij daar gingen zwemmen en binnen no-time kwam er een quad aangereden waarna de lifeguard door zijn megafoon iets begon te roepen. Echt verstaan deden we het niet dus we keken even om en gingen er vanuit dat dit vast niet voor ons was bedoeld.. De lifeguard liet ons er echter niet mee gaan en bleef net zo lang schreeuwen totdat we eruit kwamen. Hij legde ons daarna uit dat je alleen tussen rood-gele vlaggen mag zwemmen, zo leer je nog is wat.
Ook hebben we Sydney stad zelf verkent. Dit hebben we gedaan op een tandem. Nou zie je überhaupt niet heel veel fietsers in sydney, maar 2 lange, helmpjes dragende jongens, op een net wat te kleine tandem die kris kras tussen de auto's door maneuvreerde (fietspaden kennen ze namelijk niet) deed aardig wat mensen lachend omkijken. Uitlachen of toelachen, laten we het bij deze in het midden houden. Hierna zijn we wat meer het binnenland in getrokken naar de Blue Mountains. Een prachtig bebost landschap met vele watervallen. Bij deze watervallen kan je vaak van hoger gelegen rotsen af springen. Heel gaaf, zo lang het goed gaat. Bij een van de watervallen waren wat locals bezig met gave sprongen vanaf een metertje of 7. *Dat kan beter* dacht ik (Bouke). Ik zal ze is even imponeren met mijn beroemde vooruit salto. Dit ging niet helemaal vlekken loos, de salto werd anderhalve salto met een landing die alles behalve soepel was. Na de sprong kwam er bloed uit mijn oor zetten en voelde ik me alles behalve prima. Na een kleine check up bij de dokter bleek er naast een uitgerekte hoornvlies niet heel veel mis te zijn. Een poosje niet zwemmen en vliegen zou genoeg moeten zijn om het te helen. Een ander probleem met watervallen zijn bloedzuigers. Man wat een akelige beesten en voordat je het door hebt hebben ze je te pakken. Naast bloedzuigers hebben we ook al ander 'wildlife' gezien. Papegaaien, walibie's, parkieten, pelikanen, dolfijnen en hopelijk morgen koala's!
Verder liggen we vooral aan het strand, met minimaal 35 graden is dat ook de beste plek om te zijn. Hier proberen we een beetje te surfen. Helaas is ons surfboard al een beetje kapot. We surfen al zo goed (....) dat we helemaal op het strand eindigen. Hier grijpen de vinnen in het zand en omdat we er dan afspringen is een vin afgebroken. Met een beetje ducktape was dit gelukkig enigszins te repareren.
Een van de vetste strand stadjes was Bryron Bay. Dit was vroeger een echt hippie stadje waar tegenwoordig nog vele sporen van te zien zijn. Over straat lopen mensen op blote voeten, in hele weide, velgekleurde kleren. Overal was graffiti en een aroma van wiet deed ons regelmatig omkijken. Hier ook een avondje wezen stappen, een van onze nieuwe deense vrienden werd echter snel weer het gat van de deur gewezen omdat hij een sapje te veel op had. Lol.
Allright, catch guys. See ya'